گذراندن روزها
گذراندن روزها
این روزها عجیب میگذرند، متفاوت و باور نکردنی.
بیداری صبح ساعت ۸ و شروع کارها تدارک صبحانه، آنلاین کردن مهرسا ، مرتب کردن میز تحریر و گذاشتن کتابها و مدادها و... روی میز، بیدار شدن همسر و دیانا و صرف صبحانه.
جمع کردن سفره و گپی با همسر و راهی شدن او.
تدارک نهار، فرستادن عکسهای تکالیف حین ساعت مدرسه،
اگر آزمون یا املا باشد نشستن پیش مهرسا.
میان اینها خواندن کتاب برای دیانا.
خوردن نهار و کمی نشستن خانواده دور هم و استراحت همسر و رفتن او.
و بعد شروع انجام تکالیف مهرسا و کمی نقاشی با دیانا.
مرتب کردن خانه هم دو بار در روز بس که دخترکمان ریخت و پاش میکند.
تدارک شام و پذیرایی شبانه.
اصرار به مهرسا برای خواب و او انکار😅.
دیدن سریال خانه امن و بعد خواب.
همین همین، هیچکدام از کارهایی که برای دل خودم باشد در این لیست نیست.
آموزش مجازی و داشتن یک کلاس اولی که در انجام تکالیف کند است و شبها آنقدر منتظر پدرش میماند که از ساعت خواب بگذرد و حرص خوردن و تشویق و تنبیه و حتی رشوه هم برای رفتن او به رختخواب کارساز نباشد،
دختر کوچولوی دوسال و نیمه ای که من رابیشتر همراه خواهرش میبیند و گاهی خیلی بدخلق میشود ازین بابت حتی تلاش من برای توجه به او مثل نقاشی و بازی و ...
باعث اشک خواهرش میشود که چرا دیانا همه اش کارهای خوب و سرگرم کننده دارد اما من همه اش مشق و تکلیف،
حالا تکلیفش چیست؟ نوشتن ۵ جمله ، ۱ املا ، جدول دوستی نشانه ها ، ۶ خط عدد ۷ اما آنقدری که نق میزند اگر مینوشت تمام میشد.
کاش بگذرد و برود کرونا.
وقتی دیانا را باردار بودم با همسرم میگفتیم خوب است از دو سالگی به بعد یک شیفت مهرسا نیست و میشود همان اندازه که برای مهرسایی که تنها بچه مان بود وقت میگذاشتیم برای دیانا هم بگذاریم، اما حالا نه تنها فرصت تنها شدن با دیانا نیست مابقی وقت ها هم وصلیم به مهرسا.
چند بار خواستم مجازی نقاشی ثبت نام کنم اما دل و دماغش نیست، خیلی انرژی ام در روز هدر میرود مثل لوله آبی زکه نشتی دارد.
امیدوارم این روزها را همه در پناه خدا و با رعایت نکات بهداشتی سلامت بمانیم.
بیداری صبح ساعت ۸ و شروع کارها تدارک صبحانه، آنلاین کردن مهرسا ، مرتب کردن میز تحریر و گذاشتن کتابها و مدادها و... روی میز، بیدار شدن همسر و دیانا و صرف صبحانه.
جمع کردن سفره و گپی با همسر و راهی شدن او.
تدارک نهار، فرستادن عکسهای تکالیف حین ساعت مدرسه،
اگر آزمون یا املا باشد نشستن پیش مهرسا.
میان اینها خواندن کتاب برای دیانا.
خوردن نهار و کمی نشستن خانواده دور هم و استراحت همسر و رفتن او.
و بعد شروع انجام تکالیف مهرسا و کمی نقاشی با دیانا.
مرتب کردن خانه هم دو بار در روز بس که دخترکمان ریخت و پاش میکند.
تدارک شام و پذیرایی شبانه.
اصرار به مهرسا برای خواب و او انکار😅.
دیدن سریال خانه امن و بعد خواب.
همین همین، هیچکدام از کارهایی که برای دل خودم باشد در این لیست نیست.
آموزش مجازی و داشتن یک کلاس اولی که در انجام تکالیف کند است و شبها آنقدر منتظر پدرش میماند که از ساعت خواب بگذرد و حرص خوردن و تشویق و تنبیه و حتی رشوه هم برای رفتن او به رختخواب کارساز نباشد،
دختر کوچولوی دوسال و نیمه ای که من رابیشتر همراه خواهرش میبیند و گاهی خیلی بدخلق میشود ازین بابت حتی تلاش من برای توجه به او مثل نقاشی و بازی و ...
باعث اشک خواهرش میشود که چرا دیانا همه اش کارهای خوب و سرگرم کننده دارد اما من همه اش مشق و تکلیف،
حالا تکلیفش چیست؟ نوشتن ۵ جمله ، ۱ املا ، جدول دوستی نشانه ها ، ۶ خط عدد ۷ اما آنقدری که نق میزند اگر مینوشت تمام میشد.
کاش بگذرد و برود کرونا.
وقتی دیانا را باردار بودم با همسرم میگفتیم خوب است از دو سالگی به بعد یک شیفت مهرسا نیست و میشود همان اندازه که برای مهرسایی که تنها بچه مان بود وقت میگذاشتیم برای دیانا هم بگذاریم، اما حالا نه تنها فرصت تنها شدن با دیانا نیست مابقی وقت ها هم وصلیم به مهرسا.
چند بار خواستم مجازی نقاشی ثبت نام کنم اما دل و دماغش نیست، خیلی انرژی ام در روز هدر میرود مثل لوله آبی زکه نشتی دارد.
امیدوارم این روزها را همه در پناه خدا و با رعایت نکات بهداشتی سلامت بمانیم.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
